Gidiyorum Anne!
Kızıla çalan saçlarını bir eliyle geriye itti Deniz-Gök mavisi gözlerinden süzülen yaşların yere düşerken izlediği yolu takip etti Yutkundu
- Özlediğim yalnızlığıma, masumluğuma gidiyorum. Tertemiz bir sayfa için gidiyorum Kaybettiğimin gönlümü almak için kendimden vazgeçiyorum belki de Ama zaten beni ben yapan o değil mi? Çok değil kısa bir süre önce rüyamda görmüştüm onu
Aynı ben gibi saçları ve gözleri olan minik bir kız çocuğuydu. Eli, yüzü kir içindeydi ama üzerindeki elbisesi bembeyaz, tertemizdi. Gülümsedi bana O kadar mutlu oldum ki! Elimi uzattım gel dercesine Anlamış olacak ki; hoplaya, zıplaya eteğinin pilelerini insanı ferahlatan hafif rüzgar da uçuşturarak yaklaştı yanıma Onu daha yakından görebilmek için eğildim. Şimdi gözlerimiz birbirine kenetlenmiş bir şeyler öğrenmek istercesine öylece bakıyorduk Dayanamayıp aceleyle sordum
- Adın ne bakayım senin?
Küçük kız gülümsedi yine Ama diğer gülümsemesinden farklıydı sanki bu Ya da bana öyle geldi Biraz pişmanlık biraz da hüznün izleri vardı her köşesinde
- Deniz Benim adım Deniz
Diyerek mırıldandı minik ama pespembe dudaklarıyla. İnsanı etkileyen, bir sevimliliği ve güzelliği vardı Büyüyünce insanın aklını habersizce alıp götürecek kadar güzel olacak diye düşündüm kendi kendime Minik ellerini avuçlarımın arasına hapsettim, öpüp okşadım
- Biliyor musun? Benim adım da Deniz Adaşız ne güzel değil mi?
Küçük kız inatla başını iki yana salladı Alt dudağı büzüldü Hırsla ellerini avuçlarımın arasından çekti. Elini göğsümün biraz üzerine koydu. Gözünden bir damla süzüldü yavaşça yanağına, tıpkı benimkisi gibi
- Ben senin adaşın değil, orayım! Beni asla kaybetme, vazgeçme!
Ne demek istemişti anlamamıştım. Boş gözlerle öylece bakarken bir güvercin edasıyla hızla uçup gitti avuçlarımdan Tüm seslenişime rağmen dönüp bakmadı bile Beline kadar uzanan saçlarını savura savura kendinden beklenmeyecek bir çeviklikle uzaklaştı… İleride onu bekleyen ama gözümü kamaştırdığı için net göremediğim ışığın arasında kayboldu
Bir süre öylece geri döner umuduyla bekledim orada Çok geçmeden her yer karanlığa büründü Güneş bulutların arasına saklandı aniden Uzaklardan gelen sesler ürkütüyordu beni Güneş açmış, kuşlar cıvıldarken bu da nereden çıkmıştı böyle? Korkuyla etrafıma bakındım Ağır ağır etrafımı gözetleyerek ayağa kalktım Önce tiz bir ses duydum, anlayamadım Ses netleşti. Evet, evet bu az önce kaçıp giden küçük kızın sesiydi
- Beni asla kaybetme, vazgeçme!
O kadar çaresizce söylüyordu ki! Sürekli tekrar edip, kulaklarımda uğuldayan bu cümleyi duymamak için ellerimle sımsıkı kapadım kulaklarımı Aynı çaresizlikle bende cevap verdim
- Yeter, yalvarırım sus artık!
Kan-ter içinde uyandım, yatakta hızla doğruldum. Nefes alış verişlerim hızlanmış, boğazım kurumuştu Komodinin üzerindeki bardağı alıp suyu yudumladım Aynı rüyayı bir daha görme korkusuyla başımı tekrar yastığa koydum
- O günden itibaren sürekli o küçük kızı düşündüm Ne demek istedi? Kim o küçük kız? diye Cevabını giderayak bulacağım hiç aklıma gelmezdi anne! Bilinmezliğe doğru sürüklenirken aniden düştü aklıma tüm cevaplar O küçük kız bendim, kaybettiğim çocukluğum, kalbimdi! Senin kıymetlin, beni ben yapan yaramaz kızdı Küçük Denizdi O
Ben onu kaybettim anne! Yaşam kavgasının, yalan dolanın, sahte insanların arasında kaybettim! Şimdi onsuz kurumuş bir yaprak gibi ordan oraya savruluyorum Rüzgara teslim olmuş öylece gidiyorum Ama sıkıldım, yoruldum Şimdi yeniden elimi tutup, beni ben yapması için onu bulmaya gidiyorum Ne bensiz O, ne de onsuz ben bir tamız Şimdi ayrı bir köşeye savrulmuş bir yarımız ikimiz de Eski Deniz olarak döneceğim sana Söz veriyorum! Kıymetlini, yaramaz kızını geri getireceğim Ama unutma! Bu bir veda değil yepyeni bir MERHABA!
DENİZ
Deniz, titreyen elleriyle sımsıkı tuttuğu zarfı aynanın önüne koydu Bavulunun saplarından kavrayarak kapıyı açtı yavaşça Gözleri; ağlamamak için kendini sıkmasından dolayı kıpkırmızı olmuştu Geri dönüp son kez baktı içeriye Ne ağlayacak, ne de bu kararından vazgeçecekti Kendisi dememiş miydi? Bu bir veda değil yepyeni bir MERHABA’ydı
Yüzünde buruk bir tebessümle kapıyı kapattı…
Yorum Gönder